Kısa not:
Okulda arkadaşlarla değişik bi hayal kurduk biz.Yeni bi hikaye yazacaktık matrak bişey olcaktı.Kurgusu ortak üslubu benden .Karakterlerde bizdik elbette .Ama karakterlere kendi kimliğimizi verme işi biraz sekteye uğradı açıkçası.Tabi bunun bizi yıldırmayacağını umuyorum.Neyse susmam gerek artık not kısa olacaktı güya.Karşınızda Abu-k Hayat
Bir pazar sabahı Handan Hanımın cırtlak sesiyle uyandı Asuman.Kıvırcık saçlarını karıştırarak yatağından kalktı.Salonda Vedat'la karşılaştı.Karşılıklı somurttular bir süre."Lan bağyan" diyerek girdi salona.Tam üvey annesi Handan Hanıma doğru gidiyordu ki başka birşey dikkatini çekti şımarık kızın.Annesinin arkasından hareket çekip bahçeye koşturdu pembe pijamasıyla.
Kaslı bahçıvan Niyazi'yi gördü."Elindeki kazma olam dağa taşa vur beni" demek geldi içinden ama Niyazi'yle olan hukukunun bunu kaldırmayacağını farketti.En şirin ifadesini takınarak "Merhaba" demekle yetindi bu sefer.Niyazi kafasını kaldırdı , kazmayı toprağa tekrar sallariken " e günaydın sanada" dedi . Aldırmaz bir tavırla tekrar işine döndü. Asuman sinirle eve koyulurken bir cızırtı duydu.Birkaç saniyelik tereddütten sonra çok sinirlenmemeliyim diye geçirdi içinden.
2 yorum:
devamını bekliyoruz dört gözle.
(+rep :D)
yazıyorum , güç içimde , sayenizde
Yorum Gönder