Ben

Çok alışmışım kendimle konuşmaya , sanıyorum ondandır biraz herkese yabancı kalmışım, ben dahil. Sarılasım da var ama kollarım kavuşmuyor. Belki de olduğumdan daha anlamlı görüyorum kendimi , bilmiyorum. Dev aynasına dolmuş suratım sığmıyor başkasını , kokulara alışamıyorum. Gözlerim çok küçülmüş karanlıkta , ışıktan korkar olmuş kuytuda yaşıyorum.

Arşiv