Ölüm de bir lütuf aslına bakınca , sonu olmayınca tadı kaçıyor . Maksat tadımız kaçmasın diye ölüyoruz demeye de dilim varmıyor , biberden acı bir şeydir çoğu zaman ama o durum bir yana sanki filmin sonunda salonda yanan çıkış ışığı gibi . Kahramanla ucube arasında gidip geliyosun her gün , sonra pat , yalnızlık bile bitti , öldün . Bir şey bilmiyormuşum gibi de gelir bazen.
Exit
Helikopter böceği
Şimdi şaka bir yana onu düşünüyodum geçen . Arada kalmışız biz yani hep . Seçtik zannediyomuşuz da hayat araya almış bizi sonra kim kime dum duma anlayacağın. Hani farkında da değilmişiz , öyle oluvermiş. Hadi bu hep böyleymiş zaten de , şimdi anlayınca işte , o iş hiç iyi olmadı yani . Bi yandan komik de aslında biz anladık ya bunu anlamak da bi halta yaramaz artık .
Kömürcü
Alaaddin
-Nasıl yani?
-Yemekli vagonda rakı içeceğiz
-Biz mi?
-Biz
-Kömürü kim atacak? kim sürecek makineyi?
-Onu da biz
-Alayı bırak usta, kim kazanacak?
-BİZ!
İsmail hiçbir şey anlamadıysa da üstelemedi
Çok siyah ve çok kalın kaşlarıyla oynadı biraz, sonra:
-Ustam dedi, bir sualim daha var
Şu gördüğün raylar dolanır mı bütün dünya yüzünü?
-Demek ki harp olmasa, ama yalnız harp değil, hudutlarda sorgu sual sorulmasa, rayların üzerine saldık mı makineyi dünyanın bir ucundan öbür ucuna varır
-Deniz dedi mi durur
-Gemilere binersin
-Tayyare daha iyi
Kırıktı ön dişlerinden biri
-Tayyareye binme, diye mi?
-Hayır karıncayı bile incitme, diye
gökyüzünde püfür püfür safa sürmek için... Şimdi sen hele ateşi bir süngüle
Hepimiz bir griyiz
Benimkilere gelene kadar kendi öcülerinle uğraşman gerek diye düşünüyorum , çünkü senle ben çok farklıyken aslında aynı havandaki suyu dövüyoruz . Sen bunu açıktan yapıyorsun dilin uzun , benim medeni cesaretsizliğim kurtarıyor biraz beni . Sen ben meselesi mesele değil yani , önemli değil bu . Farklı olunca sanki çatışmamız gerekiyor gibi görünüyor ama senin mavin bana yeşilse uzaklaşmak gerçekten çözüm değil , sevsek de geçsek artık rica ediyorum.