ya kırkıma varmadan kurşunla bolivyada
yada sıtmadan ve yokluktan
ve gecelerce soğukta titreyerek belki
belki de bir düğmenin ucunda
sallanan bir sandalye
veya batan bir teknede
kalbim dur dediğinde
beni de bulacak ölüm
an geldiğinde
ve artık ne hatırlanmak
ne de üstüme kapatılacak o mermer kapak
yalnız yaşamak kalacak benden geriye
geriye
Gönderen
ufuk
2 Şubat 2014 Pazar
0 yorum:
Yorum Gönder