Uzattı elini , suya dokundu hafifçe
Kocaman kocaman dalgalar yaptı
Benim için
Sonra buluttan düştü burnuma bitanesi
Oradan denize karıştı tekrar yavaş yavaş
Ben istemedim ki böyle olmayı
Böyle oldum sadece
Ve verseler elime isterim yine
Böyle olmayı
Gözleri daldı martılara
Ve elindekiler cebinde buruştu
Korktu birden
Kim dedi bu aptal kıyafetlerimi giyen
Elimde olmadan yoruyor beni bazen
Bu beklemek , evet
Yoruyor yani tam anlamıyla kelimesinin
Yine de mutluyum ben görev edinmiş gibi
Beklemiyorum artık şimdiden beri
Beklesem gelmez ki
Gelir mi ki
Beklemiyorum , artık gelir belki
Belki
Gönderen
ufuk
13 Ocak 2012 Cuma
1 yorum:
Güzelmiş.İnsanları anlamak benim için artık bir paradoksa dönüştü.Keşke zihinleri okuyabilsem de kurtulsam bu dertten...
Yorum Gönder