Belki


Uzattı elini , suya dokundu hafifçe
Kocaman kocaman dalgalar yaptı
Benim için
Sonra buluttan düştü burnuma bitanesi
Oradan denize karıştı tekrar yavaş yavaş

Ben istemedim ki böyle olmayı
Böyle oldum sadece
Ve verseler elime isterim yine
Böyle olmayı

Gözleri daldı martılara
Ve elindekiler cebinde buruştu
Korktu birden
Kim dedi bu aptal kıyafetlerimi giyen

Elimde olmadan yoruyor beni bazen
Bu beklemek , evet
Yoruyor yani tam anlamıyla kelimesinin
Yine de mutluyum ben görev edinmiş gibi
Beklemiyorum artık şimdiden beri
Beklesem gelmez ki
Gelir mi ki
Beklemiyorum , artık gelir belki

1 yorum:

Dml 10 Ocak 2013 07:03  

Güzelmiş.İnsanları anlamak benim için artık bir paradoksa dönüştü.Keşke zihinleri okuyabilsem de kurtulsam bu dertten...

Arşiv