Kumda patinaj

Bazen kendimi mütevazilikten epey uzak olarak aşmış hissediyorum.Değişiktir, sanki yirmi yılı aşmayan kalp atışlarım derinlerde farklı bir şey barındırıyormuş gibi.Yaşlı bir adam sanki içimde oturuyor da ben o , o benmişim gibi.Her zaman olmuyor bu , değişkenim , insanım ben de.Yaşıtlarım gibi düşünmüyor onlar gibi olamıyorum , kare bunları açıkça anlatmak için doğru yer sanırım bu yüzden yontmadan , düzeltmeden yazacağım düşündüklerimi.Sanki yerime konuşan başkası varmış gibi günlük hayatta.Aynadaki ben değilde beni temsil eden bir başkası gibi.Kızların peşinde koşturmak gelmiyor mesela içimden , yani genel olarak hiç olmadı bu ama benim yaşımdaki bir erkeğin en temel derdi bu gibi görünüyor.En azından gözlemlediğim bu , ne kadar öyle bilmiyorum.Gerçi başkasının düşüncesini neden yazarım o da ayrı bir konu.Evet , toparlayacak olursam farklı hissediyorum kendimi.Engin bilgilere falan sahip değilim , süper olgun da değilim , her ortalama insanın yeterli çalışmayla kazanabileceği de bir okulda okuyorum milyon puan falan yapmadım ,doğduğumda konuşmadım veya ilk kez 10 yaşımda da konuşmadım, okumayı ilkokulda öğrendim herkes gibi , sınıf falan atlatmadılar hiç,  genelde sınıf birincisi falan da olmadım vasat bir öğrenci oldum.Herhangi bir dalda da özellikle kendimi geliştirmişliğim yok tamam herşey hakkında az buçuk bir fikrim vardır genelden farklı olarak ama o da merakımdan kaynaklı.Demek istediğim gözümden ışık çıkmıyor , uçamıyorum yürürüm ben ,ama farklı bir şeyler var beni ben yapan.Ve bunlar çok farklı yapıyor.İşte hep ondan oluyor bunlar.Siz benim ne demek istediğimi nereden bileceksiniz.Daha ben kendim anlatamıyorum.Biri ben anlatmadan anlasın beni sonra bana anlatsın mümkünse.Numaramı veremem burada gecenin bir saatinde arayan konusunda yaşlı adam bir şey demedi daha.