daldan kopan sarı yaprak

Az önce blogdaki yazılarıma şöyle bi bakıverdim de hepsinde bi hüzün var az çok. Geçen annem okumuş yazdıklarımı ( inanın bu çok hoşuma gidiyor , hehe :)) bunu da okuyacak), sen yalnız hissedince kendini çık gel diyor. Anneler işte , iyiler onlar ama en iyisi bende .

 Bu arada yeni günlük aldım gri bir kapağı var bu sefer, önceki lacivertti ondan önceki de lacivertti , kahverengi , koyu bir kahverengi diye gidiyor ilk günlüğüm rengarenk idi  üzerinde şekiller vardı ilkokul 4 te yazıyordum onu.

Bakmayın siz benim depresif yazılarıma , ben gün içinde çok gülüyorum çok eğleniyorum nazımı tuzumu da şu blog çekiyor.Hem ben bu depresif hallerimi de seviyorum bi bakıma .Hani vardır ya  Candan Erçetin'in müzikleri gibi, yağmurlu bir günde cama vuran su damlacıkları gibi, köşeleri yanmış saman kağıdı gibi , ama  ama en çok da sonbahar gibi