Aklıselim saatlerde çalışma prensibim gereği yaşamıyorum. Talihsiz şekilde yaşama prensibi olarak çalışmamak ilkeli duruşuma aykırı düştüğünden olay daha ziyade benim hayattan değil hayatın benden bekledikleri üzerine gelişti. Cips kartonu gibi çaresizce biriktirdiğim incelikli karakter özelliklerimin geçtiği bir bakkal bulamıyorum, bu nedenle siz sevgili hiç kimselere aydede ile horoz vakti dolaylarında içimi dökmek durumundayım, ihtiyaç sahipleri için yedek pet bardağım var. Öte yandan kimin bildiğini bilmediğim bir gün var ki hayalimde, anlatılagelememiş devrim türkülerinden sonraki sabah gibi yemyeşil. Sokağı ve huzuru paylaşmak adına toprak ve bulutlar bulacağımız izleyen günün şafağı sökene kadar hikayemi dinleme gafletine düşen her yolunu kaybetmişe selam olsun. Aygüceler.