Zulüm indi gökyüzünden bir çocuk üstüne
Ve çocuk elindeki çiçekten önce düştü yere
Senin yüzünden !
Hayat ağacından insan budadılar
Tomurcuk dişlediler dalından
Senin yüzünden !
Gözyaşından beslendiler
Gözyaşında boğulacaklar
Ve doğrulacak bütün o kırdığın fidanlar
Onlarcası bitecek yerinde
Er geç gelecek bahar
Ama o çocuk
Peki o çocuk
Zulüm indi gökyüzünden bir çocuk üstüne
Ve çocuk elindeki çiçekten önce düştü yere
Bu senin yüzünden !
Çocuk
Özledim ben
Kurtuldun be canım benim ızdıraptı günün gecen
Rahatsındır belki şimdi yerinde
Anıların geliyor artık sen gidince
Tutardın elimden çıkardık bir tepenin başına
Ağaçların içinden görünürdü Ankara
Biz seninle gazoz içerdik
Özledim ben
Bir gün kaçtım bırakma dedim beni bu gölgede
Koştun sardın kollarına ağladın benle
Bağlama aldın bana , ayıcıklı şeker aldın
Güldük hani birlikte sen şarkı söyleyince
Ne oldu onlar
Onlar da mı gitti sen gidince
Özledim ben nene
Yat huzur içinde